Purnululu, 27/07/07

Weer de rivier Pentecost over (we zullen hem missen), om verder te rijden naar de ‘Bungle, Bungle’s’, zebrarotsen (= rotsen met horizontale streepkes) ontstaan door een proces , 360 mln jaar geleden begonnen.

Afzet van rivieren hebben zich opgestapeld (rode kleur), afgewisseld met bacteriënlagen (zwarte kleur). De rode kleur is de beschermlaag, wordt deze aangetast, dan erodeert het gesteente volledig weg. Proces dat zich jammer genoeg al ingezet heeft. Guillaume staat er zelfs op.

De weg ernaartoe met de jeep was al even spectaculair.
2 uur voor amper 50 km, over een natuurlijke roetsjbaan. Vele bochten, op en neer, en soms niet op voorhand wetende waar de weg zich verder zette, als we een top bereikten.

Met als top of the bill, hoe kon je het raden , de oversteek van een rivier. Een combinatie van al de vorige. Diep, breed en met uitstekende rotsen. Hier stopte wel iedereen na de oversteek : om te bekomen, de volgende wagen te filmen, mee te leven met het volgend slachtoffer, maar natuurlijk ook om te helpen in geval van nood. Sorry, geen foto, wel gefilmd. Zalig !! En dit alles in een prachtige omgeving, in bloei.
Zeer mooie wandeling tussen de Bungle, Bungle’s, tot aan de ‘cathedral gorge’, in de vorm van een amphitheater, met een ongelooflijke akoestiek. En dit allemaal uitsluitend door de natuur gevormd.

‘s Avonds logeerden we weer in een safarikamp, met tenten met eigen badkamertje (douche,lavabo en wc), met stromend water (beperkt, maar verwarmd met zonne-energie).

Bij het kampvuur kwamen we onze vrienden uit Tasmanië weer tegen, die we een paar dagen terug hadden leren kennen in Mount Hart wildernes lodge. Een gepensionneerd, zeer aangenaam koppel.
We zijn goed verwend geweest in het kamp, want de big boss, een Italiaan van geboorte, die zijn Frans geleerd heeft in La Louvière in België, was juist aanwezig, voor inspectie.