Sydney, 29/06/11

Wakker worden.

De jetlag eist haar (of is het zijn) tol. Is dat eigenlijk een mannetje of een meisje die jetlag?
Caroline geraakt maar niet wakker uit haar middagdutje, Harm schiet bij het avondmaal wakker van : hè, we zijn in Sydney, Xavier schiet panikerend wakker uit een bedrieglijk lange dut. Hij maakt ons zelf wakker en hijgt : elf uur...hijg... Geen eten...hijg...te lang gedut...hijg. Ik kijk op mijn uurwerk en lees 11 uur, Belgisch uur, dus + 8 uur is 19 uur local time. Hij was efkes vergeten dat zijn uurwerk nog op Belgische tijd stond.
Aurelie botst ( nog) nergens tegen, en wij des te meer. En Bruno from Belgium heeft last van 'a hole in zijn family' (inside joke) .

Achtervolgd door de paparazzi (die camera's gaan allicht in de baai vliegen, sorry Sonia), zoeken we onze baan langs grote en kleine wegen, trappen en archeologische vondsten van Darling Harbour naar the old city!
En daar verschijnen ze the famous Harbour bridge and the one and only opera house. Voor ons is het de derde keer dat we dit mogen aanschouwen, maar de eerste keer in de gietende, kletterende regen. We schuilen onder 1 van de zeilen, en gelukkig het blijft maar bij die ene korte bui.

We zetten onze wandeling verder in de botanic garden, waar elke boom of bloem langs alle kanten gefotografeerd wordt, onder een stralende winterzon. Bruno slaagt er maar niet in zijn kudde bij elkaar te houden.
We nemen het zekere voor het onzekere en nemen een boottaxi terug naar onze baai, Darling Harbour. Onze taxikapitein heeft zijn hart vol van de belgian chocolats, maar begaat wel een flater door de Zwitserse chocola aan te prijzen.

We brengen de avond door in het aangenaam gezelschap van onze vriend Troy, en zijn gezin, bij een gezellig etentje in de Docks. We worden telkens weer hartelijk ontvangen. Hij nodigt ons weer uit om samen met hem een tochtje op zijn Ferry te maken, wat we natuurlijk met open armen aannemen. Hij zal ons weer proberen te infiltreren in de cockpit. Proberen, want met 8 zal het misschien niet zo evident zijn.

1 van ons (laten we hem X. noemen) heeft gisteren al een poging ondernomen om te infiltreren, in de opera house, door zich te voegen bij een groep toeristen voor een 2 uur durende rondleiding. De 2 uren werden echter 2 minuten, want hij werd nogal rap vriendelijk doch kordaat teruggefloten door een Australische 'remède contre l'amour .

Iedereen is happy, Caroline heeft haar krokodillensacochke, Bruno heeft zijn groep terug, Guillaume zijn ware aard komt weer naar boven met zijn fratsen, Harm zijn fotokes zijn goe gelukt, Xavier heeft een oude maat teruggevonden,.....

Gezien we zelf niet meer kunnen spreken van een eerste indruk, laten we dat over aan de andere leden van onze fellowship.

See you later crocodile ( want alligators hebben ze hier niet),
Francoise

PS: waar blijft onze valies?
PS 2: we denken eraan een andere blog te openen genaamd : de avonturen van Xavier. Dit wordt de langste blog ooit

Aussie too (Australië dag 2)
Ja, ze slikkn ier un woordn ewa in...nbitje gelik tWestvloms, dus we klappn wiedre iere van dnierste ki gelik di gastn van oliere, niè...enfin, toch de West-Vlomingn undr oes....
Sydney is 'n prachtige stad met meer dan 3 mio inwoners, vele beaches, water, groene parken met ongeziene bomen (voor veel Europeanen), gedisciplineerde bewoners, zeer hoge gebouwen, sublieme 'Harbour Bridge', 90 m boven water, met grote ijzeren bogen, waarop mensen lopen, verbonden a elkaar, per 10, het lijkt wel op 'n collectieve zelfmoordpoging, waarvoor toch 'n 180$ mag voor betaald worden...
Natuurlijk is er het unieke opera gebouw met het dak als zeilen, bol vd oceaanwind, gesneden uit een bol door 'n architect (de Deen Jörn Utzon) die zijn project nooit heeft mogen afwerken, noch heeft willen aanschouwen... het kostenplaatje bleek 14x wat hij berekende....toch prachtig monument!!
Voor 'n land van 7,7 mio vierkante Km en slechts 21 mio mensen, kan ik verschillende dingen nie zo goed verstaan (@ S ;-) ):
- hoe krijgen wij 11 mio. mensen op slechts 33.000km2, of 333/km2 & hier 3/Km2 met 88% stedelingen...
-waarom zijn die mensen hier zo sportief, dat ze in bijna alle sporten beter zijn dan wij...zelfs Malisse mocht het ondervinden van hun nieuwste poulin Tomic...de ganse dag loop je joggers tegen 'tlijf, overal zijn fitness-'toestanden'; of betekent sport hier meer 'religie' dan bij ons... Of is onze religie...de verkeerde kant aan het opgaan?
-waarom is dat hier 'n natie die wel mee telt in de wereldeconomie? Enorme gebouwen, drukke & belangrijke handelsrelaties; hier zijn natuurlijk wel wat grondstoffen te vinden....& niet alleen opaal...in Aboriginal 'territory' wordt zelfs...uranium
gevonden...als dat maar goed af loopt!
-er zijn veel verschillende etnische groepen& toch...iedereen komt goed overeen, zelfs al nemen de 'spleetoogjes' de taken over van de 'locals'; ja zeer veel immigranten v Azië; weinig moslims, doch hun belang groeit......voorlopig geen uiterst rechts!
- 'tland ligt aan de andere kant v onze bol & toch ist hier meestal zeer 'goe weer'...mediteraan klimaat; sneeuw is hier wel onbekend en nu het hier winter is, lopen de mensen met dikke winterjassen& sjaal aan...16°C en wij...in ons hemdje met korte mouwkes...
- de Australiërs worden als 'gelukkigste mensen' van de wereld aanzien...ik denk dat het positief denken hier is uitgevonden....
-of heeft het feit dat de koningin zich nog minder moeit dan in België er iets mee te maken??
Enz enz enz... Vele vragen, waarop misschien later een antwoord komt?!
Wat we nu reeds beseffen: Rare jongens die Aussie's, om dan nog (voorlopig) te zwijgen vd rare beesten...met of zonder buidel
Bye for now, tga jullie goe of:. Godsavethequeen....een spreuk die hier nu veranderd is in: 'don't worry, mate, be happy!'

Xavier Van den Weghe

Blog
Maandag 27/06/11, dinsdag 28/06

't is zover...

2 jaar over bezig geweest, 1 jaar mee bezig geweest, en nu is t zover.. We zijn er, 't moment is gekomen, maar het besef nog niet.
Alles verloopt vlot. De taxi naar Zaventem (geen files in Vilvoorde), het inchecken (we zijn de eerste), de vlucht naar London, met hilariteit alom, want iemand (ikke) heeft nul gescoord met een quiz over Australië, maar dat diezelfde persoon ook de highscore heeft, dat piept niemand meer over. Zelfs de valiezen liggen al op de band bij onze aankomst in Sydney. Alle valiezen? Neen, want 1 heeft blijkbaar vliegangst, en is in London gebleven. De onze. Een geluk bij een ongeluk, want we ( Bruno en ik) hadden het lumineus idee onze kleren over 2 valiezen te spreiden. Alleen onze toiletzak ontbreekt maar met de creditcard van de big boss van Qantas ($$$) gaan we op zoek naar een tandenborstel.

En dan de vlucht met den A380, 2 verdiepingen groot, vleugels waar maar geen eind aan komt, en daar helemaal boven en helemaal achteraan , zijn onze zetelkes, in de premium economyclass, met onze steward met zijn plateautje met champagne in echte glazen die op ons te wachten staat. Wel zijn geld waard, met veel meer beenruimte, een supervriendelijke bediening (Xavier kan maar niet zwijgen over dat hostesske), en het kermisgevoel van de (on)nodige turbulenties bij het passeren van de evenaar, nemen we er (minder) graag bij.
Superspannend ook, vooral als ie nog aan het taxiën is, en maar hopen dat ie in zijn passage geen lantaarnpaaltjes, torentjes of vliegtuigen van de parallelle landingsbaan meetsjoept.
En de gastjes, die zitten een verdieping lager als sardientjes, maar ze zijn nog zo jong, en nog zo graag dicht bij elkaar. Gelukkig is het ons toegestaan om af en toe eens een kletske met hen te gaan doen, omgekeerd mag niet. Hoewel...
Met hun ongelooflijk familiegevoel, kunnen die van Qantas het niet over hun hart halen, en onze gastjes mogen zowaar de landing in Sydney meemaken in premium economy. Zie ze daar glunderen, Harm met beenruimte voor 2 paar van zijn benen, Aurelie haar hartje loopt over bij het passeren van de businessclass, en Guillaume en Liesbetje knusjes naast elkaar helemaal vooraan.

Na een hoogstnodige verfrissende douche en verse kleren, gaan we in den piekendonker op zoek naar de foodmall, waar we keuze hebben tussen hamburgers, hamburgers en hamburgers. We kiezen voor het laatste. En zo geraakt Guillaume uiteindelijk aan zijn favoriete 'bucht'eten, en geraakt Liesbet haar haar verstrikt in Xavier zijn hemdsknopen. Waarom verwondert ons dat niet? Gelukkig kent zijn 'mazouteke' hem al langer dan vandaag, en blijft ze er rustig bij.

Met de jetlag in de benen en in het hoofd vallen we allemaal als een blok in slaap, om uitgerust wakker te worden voor de start van een ongelooflijk avontuur.

Groetjes aan iedereen, van iedereen!

The fellowship of down under

Is het de regen? Is het de wind? Neen, het zijn de zenuwen die gieren in ons lijf bij het aanschouwen van onze overvolle agenda voor de komende drie dagen.
Maar de vooruitzichten om vertroeteld te worden door een knappe steward in onze A380 geven ons vleugels (daarom kiezen we qantas toch voor?).

We hebben de eer en het genoegen om u voor te stellen 'The fellowship of down-under':
Bruno en Francoise, Xavier en Caroline, Aurelie en Harm, Guillaume en Liesbet.

Beleef hun dolle avonturen vanaf 29/06/11 op deze blog! 27/06 en 28/06 hangen we immers in de lucht.

Groetjes aan iedereen en tot dan!

Ti's bijna zover

Nog 4 en een half keer slapen, want de laatste nacht zal maar een korte zijn, met meer zenuwkes dan slaap.en wij ondertussen maar de laatste zware loodjes afhandelen, wetende dat we toch teen en tander zullen vergeten zijn. Maar no worries mate, we zien het echt wel zitten!!!

down under!

De tijd vliegt voorbij, voornamelijk de laatste weken! Er resten ons enkel 15 dagen tot het vertrek!
Maar we hebben alles rond gekregen, alle vluchten, alle overnachtingen, . . .
Zoals gewoonlijk zullen we maar weer ter plaatse onze "permits" kunnen gaan afhalen. En dan pas zullen we ook weer weten waar we toegelaten worden, voor zover onze planning!
Maar wij blijven positief en optimist, alles komt wel goed.
Zoals ook reeds vermeld hieronder zullen wij proberen alle dagen de blog bij te houden. Maar zoals vorige keer zullen wij niet altijd in staat zijn om alles en iedere dag op het net te krijgen.
Zo, nu kunnen jullie met ons beginnen aan de aftelling!!!

Tot binnenkort!