Kalumburra, 24/07/07

We made it ! We zijn er geraakt, in onze Aboriginal community, in het hoogste noordelijke punt van de Kimberleys, 680 km van de bewoonde wereld (buiten de safarikampen gerekend, maar die zitten toch niet in de bewoonde wereld).

We logeren momenteel in de katholieke missiepost van de community. Gelukkig maar, want we wisten langs geen kanten of we hier konden logeren, en niemand kon ons dit op voorhand vertellen.

Er is hier ook een mini-supermarkt, met de basis eetbehoeftenproducten, of we zaten nog zonder eten ook, vanmiddag, vanavond, morgenvroeg en morgenmiddag. Er hing hier dus heel veel van af. Maar ja, als ge voor avontuur kiest ! Nu nog duimen voor morgenavond, de rest is op voorhand geboekt.
Qua artiesten hebben we minder geluk. Er zijn er hier blijkbaar enkele zeer goede, maar die zijn allemaal op exhibition (tentoonstelling) in Broome, met al hun werken. En te zeggen dat we vandaar komen !!!

We hebben wel hun adres, zodat we achteraf wel contacten kunnen leggen, maar toch. ‘T is niet hetzelfde als ge ze niet persoonlijk ontmoet.
Maar de reis naar hier is zeker de moeite waard, want het landschap is hier zeer mooi. We zijn naar het noordelijk strand gereden, Honeymoon beach (wat een mooie naam!),

maar niet eerst zonder gestrand te zijn met een jeep dan nog, in het hoge zand, op de weg er naar toe. En wij maar graven, en dat bij een temperatuur van bij de 40 °C ! Tot wanneer Aurélie, na een half uur, een auto hoorde. We deden ze stoppen, ze konden toch niet verder, by the way, en draaiden aan twee knopjes aan de wielen om hem in 4x4 te zetten. En weg waren we, met rode kaakjes weliswaar. We kunnen er toch ook niet aan doen dat we in België allemaal harde wegen hebben! :-P
Dit verdiende toch wel een frisse duik in de oceaan. Tot wanneer een lieve mevrouw ons kwam zeggen dat we misschien beter uit het water konden komen, want het zit hier vol krokodillen, en ge ziet ze echt niet afkomen. Zo leep zijn ze. Ze wou niet dat onze familie opgepeuzeld werd (letterlijk, maar dan in het engels). Dat was ons avontuur van de dag, op de bosbranden in de verte na.
‘k Ga nu wel rap afsluiten, want er zit al heel de tijd een reuzenspin naar mij te loeren. Ik wil op de vlucht slaan, heeeelp!
Slaapwel, jullie in het land van de normale beesten.