vrijdag 13 juli 2007




























Monkey Mia, 11/07/07
Yess ! Ik ben kampioen ! Ik had de meeste vliegen op mijn rug. De enige spelbreker tot hiertoe.
Vertrokken vanuit Kalbarri. Maar niet zonder de rivierbedding bezocht, gefotografeerd en gefilmd te hebben. We hebben de easy walk naar de rivier genomen, ttz een afdaling van 150 m hoog naar beneden. Als dat de easy walk was, dan vraag ik mij af wat de niet easy walk was. ‘t Was wel plezant en zeker de moeite om te doen.


















Op weg naar Monkey Mia, hebben we een wetenschappelijk zeer interessante dag gehad. Een bezoek aan ‘Stumpy’ de stromatoliet en zijn familie. Er zijn maar 2 gebieden meer in de wereld waar deze beestjes nog levend en al voorkomen, en de enige zichtbare plaats is hier in West-Australië. Een stromatoliet is gemaakt door eencellige bacterïen, het eerste levende wezen op aarde, 3.5 miljard jaar terug. Ze maken zuurstof vrij, waardoor andere levende wezens op aarde zijn ontstaan, nl planten en dieren. Dus ongelooflijk interessant voor wetenschappers. Ge zit dat daar allemaal uit te leggen aan onze gastjes, en de enige vraag die ze stellen is : Ben ik al gebruind vandaag ? Of het onbezonnen leven van tieners in vakantie.












Een beetje verder, weer iets zeer ongewoon, nl een strand bestaande uit miljarden schelpen, allemaal dezelfde soort, die niet veranderen in zand. Tot een diepte van 5 m. Wegens het dorre gebied, weinig hout, bouwen ze hun huizen hier met schelpen.














Verder doorgereden naar Monkey Mia in de ‘Shark Bay’, gekend om zijn dolfijnen, en andere waterbeesten. Gelukkig nog 1 plaatsje gevonden op de camping. Want een zeer geliefd vakantie-oord bij Aussie’s.

Monkey Mia, 12/07/07
Om 7.00 u opgestaan om te ‘spelen’ met de dolfijnen. Het was zeker de moeite waard. Met z’n zevenen kwamen ze afgezwommen tot aan onze voeten. De oma, de mama, een paar tantes, grote broer (beschadigd door een haaienbeet), zusje, en 2 baby’s van 6 maanden. Zoals alle jonge diertjes, zeer speels, op hun rug zwemmend en de witte buik tonend. Aurélie heeft zelfs een dolfijn mogen voeren.





Daarna, 1 dag vroeger dan voorzien, verder naar het Noorden, wegens te toeristisch (en bewolkt).
We bevinden ons nu in Carnarvon, een typisch Australisch stadje, aan de monding van een rivier, die bij eb bloot komt te liggen. Een beetje zoals de monding van de Somme in Frankrijk, voor de mensen die daar herinneringen aan hebben ???



Wist je dat : ik blij ben van een dagboek bij te houden,of ik zou bij God nie meer weten welke dag we zijn.
Tot morgen (de 13/07 zeker ?)
Groetjes.

Geen opmerkingen: