Darwin, 19/07/2011

New mates.

Een gouden tip: als je een blind date hebt om professionele of andere redenen, spreek dan een herkenningsteken af. Dan zit je daar geen kwartier stom naar elkaar te kijken, niet wetende dat de ene eigenlijk op de andere aan het wachten is.

Het begon zo. Onze laatste leverancier zijn didges, sorry voor hem, trekken er niet meer op, en zijn prijzen zijn crazy.
Gelukkig hadden we de dag voordien, bij een tankstation didges zien staan, mooi om naar te kijken, van hoogstaande eucalyptuskwaliteit, uitgevreten door onze vriendjes de termieten, en een goede klank producerende. We hadden een bod gedaan om gans het boeltje op te kopen, maar deze werd afgewezen. Gelukkig hing er een kaartje aan, met de gegevens van de leverancier.
Wij dus bellen naar da nummer. En zo kwam het dat we een blind date hadden met diene mens.

We zaten daar dus mooi op tijd te wachten, in de receptiehal van ons hotel. Twee mannen, één in het oranje en de andere in het fluogeel, zaten in de zetels rechtover ons. Wij dachten dat het werkmensen waren op middagpauze, tot wanneer Liesbet opmerkte: er staat gelijk 'whoop whoop' op hun t-shirts, de naam van op het kaartje van de didges.

Inderdaad, vader en zoon zaten, ook mooi op tijd te wachten op ons. Als bijberoep gaan ze op zoek naar didgeridoobomen, die ze afhakken als de tijd rijp is. In feite zijn het land- en tuinbouwers, die de grond schoonmaken voor de landbouwers. Dikwijls komen er didgebomen op voor die toch moeten omgekapt worden. Ze bewerken dan de bomen en takken tot echte didges, samen met aboriginals.
's Avonds maakten we een demonstratie mee, van hoe een didge gemaakt wordt vanuit een wilde tak. Zeeeer interessant!

We spreken af om morgen naar hun werkplaats te gaan.

Wordt vervolgd....

Groetjes,
Ikke weer