We worden wakker met het gekwebbel van de kaketoes. We komen buiten onze missiekamer, want een kleine ruimte met 2 bedden , gescheiden door een kastje, en een kleerkast in de hoek. En wie zien we daar in de verte huppelen? Onze kleine Marley, en de andere opgevangen kangoeroes. Marleytje is ijverig gras aan het grazen daar waar geen gras groeit, en graven dat ie doet met zijn lange klauwtjes. Hij laat zich fotograferen en filmen als de beste, en is van eigens de ster van de homestead. Wat zullen we hem missen!
Vanaf nu reizen we door de East Kimberley. De natuur verandert stilaan, moeilijk om uit te leggen, maar er is toch een verschil tussen het landschap van West en East. Allebei wel even mooi. Met als top of the bill, een prachtig uitzicht op de Cockburn range en de Pentecost river.
Eerste en enige tussenstop is Ellenbrae, waar ze de beste scones van de streek hebben. En dat is wel wat in een buurt van 220,000 ha zonder geburen!
Bestemming van vandaag is El Questro. Maar om er te geraken moeten we eerst de Pentecost River door, met een breedte van 70 meter, dwars door het water van 50 cm diep! We gaan nog moeten opletten dat we in België niet naast de bruggen beginnen te rijden in plaats van erover!
Een prachtig natuurgebied, met een rivier vol krokodillen, die zeker moet bevaard worden. Maar pech, brute pech! Dit gebied is spijtig genoeg al een zeer toeristische attractie geworden. Al de boten zijn bezet. En morgen zijn we hier weg. Ze vragen nochtans 65 aud per persoon! (= 50 euro). Jammer, maar nu kunnen we eens op ons gemak iets drinken, onder Xavier zijnen 'stinkboom', een soort eucalyptusboom.
We zijn ook eindelijk eens voor de donker op onze slaapbestemming in HomeValley Station. Hier wacht ons een aangename verrassing. 4 jaar geleden waren de guestrooms, kamertjes bekleed met golfplaten en muggengaas, en met gemeenschappelijk sanitair in zeer primitieve vorm. Nu worden we echter vergast op een heuse kamer, met een meer dan deftig bed en eigen badkamer. De homestead is dan ook zeer gegroeid, met camping en al. Alles evolueert toch zeer rap hier in Australië, goed voor de ene, maar minder voor de andere. We zijn toch blij dat we het echte Australië nog gekend hebben zovele jaren terug. Pas op, het loont nog steeds de moeite hoor, maar het authentieke is stilaan aan het verdwijnen ten voordele van het toerisme.
Miss you (allee, toch een ietsiepietsie)
Miss down under en haar gevolg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten