Lucht, 26/07/2011
We hebben de Australische bodem verlaten. Ook Australië treurt, want blijkbaar gaat het vandaag regenen in Queensland.
Tot onze grote verbazing stond een echte, witte limousine ons op te wachten aan de resort, voor onze retour naar de luchthaven. Mèt aanhangwagen assorti met de limo, voor onze bagage. Tot de laatste minuut zijn we aan het twijfelen of deze wel voor ons is. Inderdaad, for 8 people, en er is niemand anders.
Zie ze glunderen de kids! En zweven! En wij hebben plezier van hun stralende gezichtjes te zien, vooral dat van Liesbet dan! Maar de glundering maakt stilaan plaats voor steeds bleker wordende gezichtjes. Want 1 uur achterwaarts of zijdelings rijden heeft zo zijn gevolgen! Gelukkig komen we juist op tijd aan de luchthaven toe, voor onze vlieger, en om het prachtig interieur van de limo niet te bezoedelen.
We zweven nu letterlijk verder naar Singapore. Het is nu 16.47 u plaatselijke Singaporetijd, en we zouden landen rond 20.00u.
Zo dat was het dan.
De dagen zijn voorbij gevlogen. In clichétermen zouden we zeggen: waar zijn al die weken naartoe? Maar dat weten we wel. In een uitzonderlijke wereldstad Sydney, in de urenlange jeepritten in de al even prachtige, verrassende, harde en eenzame outback, en uiteindelijk in het vruchtbare, af en toe meer mondaine Queensland.
Het is mooi geweest, met spannende en ontspannende momenten, maar vooral met een bèretof gezelschap, en zeer veel leute.
Groetjes allemaal, en tot vrijdag in België!
Francoise, Bruno, Caroline, Xavier, Aurélie, Harm, Liesbet en Guillaume
of 'the fellowship of down-under' van 2011!
1 opmerking:
Een verhaal, een avontuur, af en toe zweef ik door de verhalen die jullie op een boeiende manier wisten neer te pennen. Ik probeerde me een beeld te vormen van die prachtige natuur, die kwaaie beestjes en die special aboriginals, er heeft er nu zelfs ene de Tour de France gewonnen.
Cadel uit een klein dorpje van zo'n 90 inwoners. Australie is iets dichter in mijn hartje gekomen, onbekend gebied die voor mij iets duidelijker wordt, de uitgestrektheid, de ongerepte natuur, als kleine mens met zijn jeep als kilometervreter ieder zijn eigen interesses verslaan.
Mooi, mensen samen onderweg.
Mooi, mensen samen onder elkaar,met verschillende ideeen, generatiekloven trotseren.
Mooi, een verhaal delen met het thuisfront.
Mooi, mensen die vrienden worden door het avontuur.
Proficiat en dank voor het heen dat jullie met ons deelden.
Het ga jullie goed.
Derodejaegher
Een reactie posten