woensdag 6 juli 2011

Tennant Creek, 06/07/2011,

Big surprises!

Wat één van de saaiste dagen van de reis had moeten zijn, want gewoon veel kms rijden naar het noorden via de Stuart Highway, is heel anders uitgevallen.
Het is druk op de 2-vaksbaan autostrade naar de noordelijke kust 1600 km verder op. Regelmatig rijdt er zelfs een wagen voor ons. We komen zelfs af en toe tegenliggers tegen!
De voorziene stops waren ontbijt, Ti Tree, en de Devils Marbles. Nog voor Ti Tree zien we een Aboriginal galerijtje. En surpriii...iiise! 3 aboriginal artiesten aan het werk. Niet zomaar, maar uit volle goesting, en klaar om hun verhalen via de schilderkunst naar buiten te brengen. Tegen de muur van het 'galerijtje', staan originele schilden. We kunnen niet anders dan die aan onze collectie toe te voegen. Albert, de toezichter, spreekt ons aan met zijn typisch Australische humor. We lachen hartelijk mee, om daarna aan Bruno te vragen wat hij juist gezegd heeft. Dat Australisch Engels, we kunnen er maar niet aan wennen!

De jonge garde, Harm en Guillaume nemen het stuur over. Na 100 km besluiten we de jonge lui efkes de beentjes te laten strekken aan een roadhouse in Barrow's Creek. En... Surpriii...iise! We komen binnen in wat één van de oudste roadhouses van de Stuart Highway zou kunnen zijn, van het jaar 1932. Wat we daar binnen zien, kent geen naam.
Muren volgekladderd door toeristen van verschillende nationaliteiten. Geld uit evenveel landen, oude Belgische franken incluis. Achtergelaten souvenirs van diezelfde toeristen. We bevinden ons werkelijk in het Australië van de cowboys.
Buiten zitten Aboriginal vrouwen bushtucker en andere geneeskrachtige kruiden te schilderen in hun eigen dot-art stijl. Schilderijen met een verhaal zoals we ze graag hebben. Of hoe blank en zwart toch mooi naast elkaar kunnen leven.

In Wycliff Wells zien we een roadtrain van zo'n 25 harmen lang staan tanken. Daar moeten we toch een foto van hebben. Caroline slaagt er zelfs in een plaatsje naast de chauffeur te nemen, die met haar doorrijdt, wel zo'n 5 harmen ver! En surpriii....iise!
Het wordt dé ervaring van ons leven. We worden immers aangesproken door een 6-tal Aboriginal men, die ons in volle vertrouwen nemen, en ons veel bijleren over hun fascinerende oeroude cultuur. Dit doen ze echt niet met iedereen, zeker niet met Australische blanken. Enigszins te verstaan, na al wat ze hen aangedaan hebben. Er zitten zelfs een paar stamouders bij. En dit alles in een wereld vol 'aliens'. Moeilijk te verstaan hé?!

We zitten boven de steenbokskeerkring, en het wordt really hot. Zo'n 10 graden warmer dan in Alice Springs. Onder deze hitte verkennen we de Devils Marbles, of de eieren van de regenboogslang volgens Aboriginal cultuur. We testen uit wat de stamouders verteld hebben, door onze handen te plaatsen op de witte stenen, die ons een boost aan energie moeten geven. Met deze energie huppelen we als jonge deernen van reuzensteen tot reuzensteen.
Één van de vele toeristische attracties van Australië, maar waar zijn al die toeristen?

Uiteindelijk komen we in Tennant Creek aan, een oud goudzoekersstadje, waar we de nacht doorbrengen.

Groetjes!
Me and the fellowship ...
Ter herinnering: 1 Harm = 2 meter!

3 opmerkingen:

greet zei

Kunst, cultuur en geschiedenis zomaar langs de weg te vinden ... het moet fantastisch zijn. We proberen het ons voor te stellen en zijn al benieuwd naar het volgende verhaal.
geniet maar tenvolle...
Greet

Derodejaegher zei

Zoveel verhalen ,zoveel avontuur
Er zijn dingen die ik begrijp en er zijn dingen die ik niet begrijp.
Xa4, Hij zijt nog n'een slimme gast ('t is van horen zeggen)
Ik blijf me afvragen hoe het komt dat je aan de onderkant van diene wereldbol blijft hangen. Men zegt dat dit komt door de aantrekkingskracht van de aarde, maar de ene is toch aantrekkelijker dan den andere en voor aantrekkingskracht moet je toch tegenpolen en polen hebben (+en-)
Er zijn er waarschijnlijk wel enkele tegen Polen, maar bij mijn weten zijn er geen Polen bij.
Dat de diepe kloven van de Kings Canyon opstaande wanden zijn is hier waarschijnlijk ook de verklaring te vinden omdat de wanden hangen?
(zoiets als tieten en mieten)
en nog n'een P.S. voor Francoise
Dat d'een Xa4 graag off-road rijdt moet je niet te ver gaan zoeken, zijne naam spreekt voor zich.
(Xa4 off- road, of in het nederlands....)
Nog veel plezier en wij genieten mee.
De rode jaegher en loper

Anoniem zei

Aussie week 2...
Tja, iedere dag een vertelselke maken, terwijl je van 'smorgens tot 's avonds bezig bent... Is niet zo simpel
Bovendien valt er niet meer zo veel te beleven en anderzijds krijgen we voortdurend andere impulsen, van de omgeving, wat we zien, horen, zeggen, voelen, kortom mee maken, dat het te veel is om degelijk op te noemen... En hier zullen de beelden telkens meer zeggen dan de spreekwoordelijke 1000 woorden!
Voor Alice Springs hadden we ook veel gezien, zij het dat Hermansburg, een oude Duits Katholieke nederzetting, met de bedoeling die Abo's wat bij te leren... Sterk tegen viel! Ondertussen is de leerlooierij lang stopgezet en zijn de paters al lang 'tland uit....ze hadden beter ns grondig geluisterd naar wat die menes daar, die Abo's werkelijk te bieden hebben....zoals wij even naar dergelijke 'geïnitiëerden hebben geluisterd...
Het positieve, lijkt me, aan de kinderen verplicht naar de school te halen, was het taalprobleem...iedere stam (&er zijn er heeel wat over Australië) spreekt zijn eigen taal, zodat BV de 4 stammen rond Alice springs elkaar niet begrijpen...dus één gemeenschappelijke taal voor ieder is vrij noodzakelijk...
Wat we nog allemaal leerden van die Abo's?!.....
Dat ze vele seizoenen kennen, 5 om te beginnen, telkens weer onderverdeeld in wat er voor lekkers voor handen is op dat moment van groenten of beter planten, vlees, vis enz...
Dat de mensen ingedeeld worden in 'skins' of 'huiden' om te weten wie met wie mag trouwen enz... Met bindingen die veel verder gaan dan je eigen familie...iedereen is met mekaar verbonden op een of andere manier, voor vele tijden...met als breekpunt...incest!! Anyway, werd ik als n nandala gebombardeeerd door enkele wijze abo's die we tegen kwamen aan een roadhouse...
Ze weten uiteraard nog vele meer, maar vertellen dat dan aan 'ingewijden'...maar de inwijding zelf, daarover willen ze 'tnie hebben en duwen wijslijk kijkend, hun wijsvinger op hun lippen...hihi, taboe! Maar kmag wel mee naar n inwijdingsfeest....'n andere keer... 
De roadhouses zijn wijze zeldzame oase's van benzine, drank, voedsel, toilet enz... Die de kilometers aan elkaar binden! Noodzakelijk, zeldzaam (om de zoveel 100 Km) en bijzonder nuttig!!
Ons jeepkes zijn uitgerust gelijk kamelen, met 2 mazouttanks, tot 160 liter!!! De prijs, per liter (hier geldt het decimaal stelsel) van 150 cent in de stad, tot mee dan 2 dollar (1,5€) in the outback...dus vandaag 300A$ voor een tankbeurt...
Ik heb ook al 2x 'n band aan diggelen gereden...kost: 800 A$.... Pffft
In compensatie wou Caroline vandaag over het Worldheritae Bungle bungle of beter Purnululu vliegen...48 lange minuten (voor mij toch) die voorbij vlogen vr mn vrouwke... Wel prachtige zichten over dat prachtig natuurgebeuren!! Caroline zat lekker te genieten, naast de piloot v de kleine Robinson R44, terwijl ondergetekende...nverse pamper mocht aan doen, wegens afgenomen deuren, hevige tubulenties en winden.....brrrr
Enfin, later meer....nu eerst wat eten en.... Aperitieven!!!!
Ps: zonsondergang 17:05!; meestal rond 450 Km/dag;
Ps2: de max lengte van zo'n roadtrain is 53,5 meter