woensdag 13 juli 2011

Fitzroy Crossing, 11/07/2011

Over le plat pays, larie en krokodillen.

Slechts 280 km af te leggen vandaag, op de Great Northern Highway, van Halls Creek naar Fitzroy Crossing. De weg verloopt langs de Australische polders en het lokale zwin. Één groot vlak landschap, zo ver men kan zien langs beide kanten van de weg. Op de achtergrondmuziek van Jacques Brel's le plat pays qui est le leur, filmen we het vlakke land, waar natuurlijk toevallig juist 2 senior bergketens elkaar bijna raken als 2 spiegelbeelden.
Spelbrekers! Net als die toupettoeristen die zomaar op onze baan rijden! We hebben er zeker 3 moeten voorbijsteken, op die afstand van 280 km! Om niet te spreken van die talrijke tegenliggers die we op 1 hand kunnen tellen!

De reis wordt af en toe onderbroken voor een bezoek aan de plaatselijke aboriginal art galeries. Of dat dachten we toch. De eerste galerij in Halls Creek zelf, met openingsuren alle weekdagen van 8 u tot 4 u, is om 10 uur nog potdicht, en geen levende ziel te zien. No worries mate, want op de baan naar Fitzroy is er nog een galerijtje in een aboriginal community. We verlaten dus efkes de Highway om 5 km landinwaarts de galerij, Laarri, te bezichtigen. Maar Laarri is dus wel larie en apekool. We bevinden ons immers in een echte spookstad. Weer geen levende ziel te verkennen in gans dat dorp. We piepen door het raam en zien nochtans mooie kunstwerkjes.
Het is blijkbaar onze galerijdag niet vandaag.

We kunnen niet anders dan doorrijden naar onze volgende bestemming, Geikie Gorge, juist voorbij Fitzroy Crossing. We maken een leerrijke boottocht op de Fitzroy river, langs 350 mln jaar oude kalkstenen rotsen, bestaande uit witte, rode en zwarte lagen. Dankzij de windstilte, wordt alles nog eens weerspiegeld in het water. Caroline kan eindelijk kennis maken met haar sacochekrokodillen, althans de freshies onder hen, of zoetwaterkrokodillen, die roerloos op de oevers liggen te zonnen.
Ook hier hebben ze in maart te maken gehad met serieuze overstromingen. Hier en daar geven boomstammarkeringen aan hoe hoog het water wel kwam. Impressionant, want wel 4 harmen hoog op bepaalde plaatsen.




En nu lekker verpozen in ons tentenbedje, want morgen willen we bij het ochtendgloren aanzetten!

G'night mates,
Francoise en de rest van de bende

Geen opmerkingen: