zondag 3 juli 2011

Sydney, 30/06/11

De valies is terug, of toch weer niet...

Goed nieuws. Liesbet is geslaagd (een dikke proficiat van ons allemaal) en onze valies heeft haar vliegangst overwonnen, en is in Sydney! Ze wordt aan ons hotel geleverd tussen 9 en 12 u. We gaan er wel niet op wachten in het hotel, want no worries mate, alles komt in orde.

Prachtige dag gehad op het water en in de shoppingstreets.
Zoals afgesproken wacht Troy ons op in zijn kapiteinstenu ('t staat hem wel) aan zijnen Ferry. Als echte VIPs worden we begeleid naar de cockpit, waar ieder om beurt het schip mag sturen, de ene al minder zwetend dan de andere. We varen de baai af naar het binnenland toe, zo heel anders en zo rustig, met prachtige villa's in het groen (niet de villa's, maar het groen van de natuur).
Na een uurke zit zijn werk erop, allee, op dienen Ferry, want daarna stappen we over op een anderen, richting Manly beach. En wie staat er ons op te wachten op de Quay? Steve! We hebben hem amper maar een paar minuutjes gezien, maar zijn echt blij te zien dat hij nog geen haar veranderd is (op het kleur na)! De joviale, zachte, hartelijke Steve! We hebben hem daarna niet meer gezien, want hij had andere verplichtingen, maar hopen hem in de toekomst toch ooit nog weer te zien en iets langer dan nu!

Weer worden we gratis begeleid naar de cockpit van onze captain, die in het gaan naar Manly niet veel werk heeft. De boot heeft immers geen voorkant of achterkant, allee, ttz 2 voorkanten en 2 achterkanten, of hoe zit dat nu?
Dus, ti's nu de toer van de captain van de voorkant of de achterkant die stuurt, en zo heeft Troy zijn mond vrij om ons alle nodige uitleg te geven over het schip en de omgeving. Xavier volgt mee op zijnen gps, en vindt dat veel interessanter dan het zicht van de omgeving zelf! Gelukkig blijft hij veel foto's nemen zodat hij achteraf kan bekijken op zijnen ipad wat hij heeft gemist.

Na een verkwikkend wandelingske naar de beach en een lunchke over de promenade, rechtover een winkelke waar sommigen het niet kunnen laten van geld te gaan uitgeven, keren we were, zonder Troy, en zonder te betalen naar Circular Quay in Sydney!

We (her)ontdekken de prachtige Shoppingcenters in Victoriaanse stijl, the 'strands' in Harry Potterstijl, en 'Victoriabuilding', met alle dure merkwinkels van de the city.

Moe maar voldaan van deze drukke dag - zijn we hier echt nog maar 2 dagen? Het lijkt wel een week - , keren we vol spanning terug naar ons hotel. Voor het hartelijke weerzien van onze valies. Met een groot hart, begeven we ons naar de receptie. En wat blijkt? De valies was inderdaad geleverd, maar ze hebben ze weergestuurd, want de naam op de valies (de mijne) komt niet overeen met de naam van de boeking (Bruno). Moeten we daarom duzend keer gezegd hebben dat de naam van de valies niet dezelfde is van de kamer, en beide namen duzend keer gespeld hebben?? Dus weer Qantas bellen, wel zeer goede service, we kunnen hen niets kwalijk nemen! ' t Ligt echt aan dat dom kieken van thotel. Om alle spanning weg te krijgen en ook de spierkes van ons rugske en nekske
los te krijgen, ontdooien we voor een uurke in de jacuzzi , om daarna eindelijk herenigd te worden met ons valieske.
Eind goed, al goed.

En nu de impressie van onze medereizigers :
Harm: Khad nooit gedacht ooit aan de andere kant van de wereld te zitten en toch, here I am. Het vliegen alleen was al de moeite, het gevoel om zo hoog te zitten om dan nog te zwijgen over het uitzicht. Sydney was fantastisch wat waarschijnlijk zal blijken uit de 280 foto's op 2 dagen tijd :p. De rest van de reis is nog een verrassing maar zal ook wel meer dan de moeite zijn.

Aurélie: het was leuk om het operahuis nog eens van dichtbij te zien. Sydney blijft een indrukwekkende stad. Mooie winkels, torenhoge gebouwen, de vele mensen. Op naar de mooie natuur. Byebye hotels, hallo tenten.


Guillaume: Na vier lange jaren eindelijk nog eens terug in Australië. De tocht om hier te geraken heeft ons toch wel 37 vermoeiende uren in beslag genomen. Maar iedere keer opnieuw neem ik die er met plezier erbij, het is echt de moeite waard.
Ondertussen zitten, de twee dagen Sydney er al weer op. Gepakt en gezakt zit ik nu terug op het vliegtuig op weg naar Uluru, of m.a.w. Ayers rock. De vorige twee dagen hebben we uiteraard alle toeristische stekjes weer bezocht. Troy en Steve zien was een zeer aangename verrassing, het voelt altijd goed om oude bekenden nogmaals te ontmoeten. Bij deze sluit ik af en ga ik nog eens mijn ogen sluiten... Tot gauw, Guillaume.

Liesbet: knijp mij, knijp mij, ik ben in Australië ! Ik had er enkel en alleen maar van kunnen dromen om hier te zijn. Het is echt fantastisch om het contrast Sydney - outback te zien! Elke keer opnieuw trek ik mijn ogen open. Deze avond al kangoeroe en krokodil gegeten, nu nog even wachten tot we ze in het live zien! @ ma en pa: ik word hier goed verzorgd hoor door Bruno, Francoise en Guillaume

Cu!

The fellowship of downunder min Xavier want die schrijft toch apart en wel hierna.


Aussie too (Australië dag 2)
Ja, ze slikkn ier un woordn ewa in...nbitje gelik tWestvloms, dus we klappn wiedre iere van dnierste ki gelik di gastn van oliere, niè...enfin, toch de West-Vlomingn undr oes....
Sydney is 'n prachtige stad met meer dan 3 mio inwoners, vele beaches, water, groene parken met ongeziene bomen (voor veel Europeanen), gedisciplineerde bewoners, zeer hoge gebouwen, sublieme 'Harbour Bridge', 90 m boven water, met grote ijzeren bogen, waarop mensen lopen, verbonden a elkaar, per 10, het lijkt wel op 'n collectieve zelfmoordpoging, waarvoor toch 'n 180$ mag voor betaald worden...
Natuurlijk is er het unieke opera gebouw met het dak als zeilen, bol vd oceaanwind, gesneden uit een bol door 'n architect (de Deen Jörn Utzon) die zijn project nooit heeft mogen afwerken, noch heeft willen aanschouwen... het kostenplaatje bleek 14x wat hij berekende....toch prachtig monument!!
Voor 'n land van 7,7 mio vierkante Km en slechts 21 mio mensen, kan ik verschillende dingen nie zo goed verstaan (@ S ;-) ):
- hoe krijgen wij 11 mio. mensen op slechts 33.000km2, of 333/km2 & hier 3/Km2 met 88% stedelingen...
-waarom zijn die mensen hier zo sportief, dat ze in bijna alle sporten beter zijn dan wij...zelfs Malisse mocht het ondervinden van hun nieuwste poulin Tomic...de ganse dag loop je joggers tegen 'tlijf, overal zijn fitness-'toestanden'; of betekent sport hier meer 'religie' dan bij ons... Of is onze religie...de verkeerde kant aan het opgaan?
-waarom is dat hier 'n natie die wel mee telt in de wereldeconomie? Enorme gebouwen, drukke & belangrijke handelsrelaties; hier zijn natuurlijk wel wat grondstoffen te vinden....& niet alleen opaal...in Aboriginal 'territory' wordt zelfs...uranium
gevonden...als dat maar goed af loopt!
-er zijn veel verschillende etnische groepen& toch...iedereen komt goed overeen, zelfs al nemen de 'spleetoogjes' de taken over van de 'locals'; ja zeer veel immigranten v Azië; weinig moslims, doch hun belang groeit......voorlopig geen uiterst rechts!
- 'tland ligt aan de andere kant v onze bol & toch ist hier meestal zeer 'goe weer'...mediteraan klimaat; sneeuw is hier wel onbekend en nu het hier winter is, lopen de mensen met dikke winterjassen& sjaal aan...16°C en wij...in ons hemdje met korte mouwkes...
- de Australiërs worden als 'gelukkigste mensen' van de wereld aanzien...ik denk dat het positief denken hier is uitgevonden....
-of heeft het feit dat de koningin zich nog minder moeit dan in België er iets mee te maken??
Enz enz enz... Vele vragen, waarop misschien later een antwoord komt?!
Wat we nu reeds beseffen: Rare jongens die Aussie's, om dan nog (voorlopig) te zwijgen vd rare beesten...met of zonder buidel
Bye for now, tga jullie goe of:. Godsavethequeen....een spreuk die hier nu veranderd is in: 'don't worry, mate, be happy!'

Geen opmerkingen: