dinsdag 26 juli 2011

Mossman, 25/07/2011

Last Australian day,

Na een really full breakfast worden we opgewacht door Norm, een keurig uitziende onze leeftijder, naar we schatten, en onze chauffeurgids van de dag.
In een klein groen camouflagebuske, want moeilijk te onderscheiden in de eveneens overwegend groene natuur, enkel vergezeld van een Amerikaans koppel uit Miami, worden we meegenomen naar de Daintreeforest tot Cape Tribulation.
Norm begeleidt ons in een privétuintje midden de rainforest voor een fikse wandeling van 45 minuten. Gelukkig voor de meesten en jammer genoeg voor een paar anderen, komen we geen casuaris en andere boosdoeners tegen. Alhoewel, we hadden wel de reactie willen zien van de zogezegde dapperen die toch zo graag oog in oog hadden willen staan met voornoemden.

We rijden verder richting Cape Tribulation. De plaats waar de rainforest, de koraalriffen en het strand het dichtst bij elkaar liggen. Wat een prachtige, wonderfull nature! Geen volk, alleen wij en de pure natuur. Bestaande uit palm- en andere bomen, geelgoud zand, uitgedroogde koraalriffen, want blootgesteld aan lucht en licht en mangroven.
Australië alleen al, telt 100 verschillende soorten mangroven, waarvan 30 op die ene plek terug te vinden zijn. Ze leven van zoutwater, maar filteren het zout via hun blaadjes. Norm laat ons proeven van het zout van de blaadjes.

Van al dat wandelen en bewonderen krijgen we reuzehonger. Norm begeleidt ons weer op privéterrein, naar een meer dan gezellig picnic-oordje, waar de geur van BBQ worstjes, beef en fishies, ons het water uit de mond doet komen. En dit op geen 2 harmen van een billabong, met fresh water, voor de alweer dappersten onder ons. Maar vandaag zijn er blijkbaar geen dapperen te vinden, behalve Guillaume die pootjebaadt tot de volgende rotspartij.

In de namiddag gaan we bootje varen op de Daintree River, waar we op jacht gaan, weliswaar op afstand van de salties, of zoutwaterkrokodillen, de gevaarlijke dus. Gelukkig zijn zij zich van geen kwaad bewust want ze zijn in volle siësta. We spotten een aantal tropische vogels, waaronder de 'kingfisher', prachtig blauwgetint met een tikkeltje oranje. Onze laatste wildlife animal bevindt zich een beetje verscholen in een boom, waar hij kronkelend van de ene tak naar de andere beweegt. Inderdaad, eindelijk zien we nog eens een slang, in zijn natuurlijke habitat! Met een schattig mooi geel kopje! Hij zou niet zo gevaarlijk zijn, hij bijt alleen maar pijnlijk, maar 't is niet giftig.

Terug in onze resort, worden we vergast op een mooi gedekte tafel, voor onze afternoontea, met lovely, tasty scones, met crème fraîche en confituur, en Home made biscuits! Eh oui, maman, même pour moi la tentation était grande!

We kunnen maar geen afscheid nemen van de Australische bodem, en maken nog een romantische wandeling met ons tweetjes langs de Mossman river van de resort, terwijl de kids tevergeefs proberen de kano's al zittend in het water te krijgen.

Tot morgen voor een allerlaatste blog!
The fellowship of down-under

Geen opmerkingen: